• Piec jest za rzadko czyszczony lub wcale. Wkładając pizzę do pieca nie ma siły by resztki mąki lub skrawki dodatków nie przywarły do powierzchni pieca. Takie zabrudzenia po dłuższym czasie tworzą warstwę, która nierównomiernie upiecze pizzę, a w innych miejscach ją przypali. Można jednak łatwo temu zaradzić, nadmiar mąki strzepać, a przypalone dodatki zabrać zaraz po wyjęciu placka.
  
• Używana jest zła mąka. Według włoskiej sygnatury mąka 00 to taka z najmniejszą ilością składników odżywczych. To dzięki jej lekkości można uzyskać najdelikatniejszą konsystencję tego włoskiego specjału.
  
• Jeżeli już do pizzy trafia gorsza mąka, to ciasto z niej wyrobione powinno leżakować dłużej. Minimum to 6 godzin, ale najlepiej jakby była to doba. Gdy pizza zostanie wypieczona z „nieodleżanego” ciasta, pozostały czas zostanie u nas w żołądku, gdyż będzie ciężkostrawna.
  
• Olej słonecznikowy lub palmowy nigdy nie zastąpią oliwy z oliwek (extravergine). Oszczędzając parę groszy na porządnej oliwie, jednocześnie tracimy na smaku i ostatecznie na zdrowiu.
  
• Używane zamienniki oryginalnych produktów. Podobnie jak w poprzednim punkcie zamieniając np. włoską mozzarellę na niemiecką tracimy na smaku i oryginalności. Co prawda nasze zdrowie w tym wypadku nie jest zagrożone, ale skoro pizzeria sygnuje pizzę jako oryginalną włoską, to niech ona taka będzie od początku do końca.
  
• To już może nie jest błąd stricte pizzaiolo, gdyż nie zawsze ma on wpływ na wyposażenie kuchni, ale jeżeli pizzeria ogłasza się, że serwuje prawdziwie włoskie pizze to powinny być one jednak pieczone w piecu opalanym drewnem a nie gazowych lub elektrycznych zamiennikach.
  
• W piecu opalanym drewnem wiadomo, że będzie się unosił dym, bo jest to naturalny efekt ognia, lecz jego gruba warstwa powinna być tylko przy rozpalaniu. Jeżeli w piecu jest dużo dymu podczas pieczenia pizzy to znaczy, iż nie została uzyskana odpowiednia temperatura pieca lub obniżyła się poprzez pieczenie zbyt wielu placków naraz. Dym będzie miał wpływ na smak pizzy, a co gorsza na nasze zdrowie.
  
• Używanie mrożonej pizzy to oczywiście skandal i raczej już nie stosuje się takich zabiegów, ale wciąż niektóre pizzerie używają gotowej bazy, której składu lub pochodzenia nie są do końca pewni. Ciasto może być stare lub długo mrożone i potem nic dziwnego, że pizza nie jest taka, jaka powinna być.
  
• Wyrabianie ciasta to prawdziwa sztuka. Jeden niewłaściwy ruch może zniszczyć strukturę i konsystencję ciasta. Doświadczeni pizzaiolo wiedzą, że do ciasta trzeba mieć delikatne podejście i używać jedynie opuszków palców przy jego wyrabianiu. Mocniejsze ruchy „wycisną” z ciasta całe powietrze, przez co stanie się ono twardsze. Wałek w ogóle nie powinien mieć swojego miejsca w kuchni pizzaiolo.
  
• Skoro już mowa o cieście to drożdże i sól, które do niego trafiają nie mogą być nigdy rozpuszczane w tym samym naczyniu. Dlaczego to takie ważne? Sól przeszkadza drożdżom w działaniu i ciasto nie wyrośnie takie jak powinno. Woda neutralizuje szkodliwe działanie soli, więc gdy już oba składniki są rozpuszczone można be problemu dodać je do ciasta.
  
• Poważnym błędem często powtarzanym, przez pizzaiolo jest wkładanie do pieca od razu całego placka ze wszystkimi dodatkami. Wpierw powinno się podpiec sam placek z sosem pomidorowym. W ten sposób usuwamy zbędną ilość wody z ciasta. Oczywiście ten proce powinien trwać dosłownie moment, żeby zupełnie nie wysuszyć pizzy, bo będzie wtedy niezjadliwa.

Jak widać jedne błędy są bardziej świadome drugie mniej, ale zawsze na końcu traci klient. Na szczęście są pizzerie, takie jak np. Telepizza, skąd można śmiało zamawiać gdyż lata doświadczeń pozwoliły nauczyć pracowników dobrych praktyk.