Co zrobić z mężem w czasie świąt?

Jednym z kulminacyjnych punktów porządków świątecznych jest wyrzucenie z mężowskiego biurka wszystkich papierów. Należy się przygotować na gorące protesty i uzbroić w anielską cierpliwość. Nic nie odpowiadać, tylko wyrzucać, wyrzucać, wyrzucać! Wszelka dyskusja na ten temat jest jałowa, bo mąż godzinami będzie udowadniał, że na tym świstku jest ważny adres, a na tamtym telefony, i nigdy się z nim nie dojdzie do ładu. Wyrzucić papiery i spokój. (...)

Po ukończeniu porządków trzeba mężowi wyjaśnić (...), że: na tapczanie nie wolno się kłaść, bo narzuta wyprana, na krzesłach nie wolno siadać, bo siedzenia wytrzepane, na stole nie wolno jeść, bo obrus czysty, drzwi nie wolno zamykać, bo świeżo wymyte, palić nie wolno, bo wywietrzone, a poza tym wszystko wolno, tylko ostrożnie.

Nie zapominajmy też (...), że męża można użyć do pomocy w kuchni. Należy jednak pamiętać, że mężczyzna ma głowę stale zaprzątniętą głupstwami oraz sprawami zawodowymi, i nie dawać mu zajęć kuchennych wymagających inteligencji. Męża używa się do zajęć mechanicznych, przy których można się gapić i nic nie zepsuć. Klasycznym przykładem takiego zajęcia jest tarcie chrzanu. Sadza się męża przy otwartym oknie, daje mu się do prawej ręki chrzan, a do lewej tarkę i każe mu się pocierać jedno o drugie. Nawet najgłupszy mąż po pewnym czasie utrze chrzan. Należy jednak przestrzegać zasady, żeby to zajęcie dać mu na ostatku, bo zapłakany i pokaleczony mąż jest potem do chrzanu. A więc przedtem może rozwałkować ciasto zbić mięso, pootwierać konserwy, jednym słowem zrobić wszystko, co wymaga siły fizycznej, a nie lotności umysłowej.

Po tych wszystkich przygotowaniach można przestać zajmować się mężem aż do chwili, kiedy mają przyjść goście. Wówczas męża ogolonego i z wymytymi uszami stawia się w przedpokoju i używa się go do wygłaszania takich zdań, jak: „Ach, jakże się cieszę” lub „Ach, cóż za mili goście”. Podczas przyjęcia mąż służy do nalewania wódki.

Racjonalnie hodowany mąż nie przyniesie nam wstydu i będzie tak szczęśliwy, że święta się skończyły, że zapomni o wszystkim i przy następnych znów się nada do użytku.