Dwa miesiące temu, zgodnie ze wskazówkami lekarza specjalisty, wzięłam i zamówiłam wizytę w szpitalu mediolańskim, ze specem od aktualnego problemu córy. Od tutejszego lekarza dostałam wyraźne wskazówki: imię, nazwisko, szpital, telefony... Ba! Kobieta nawet wydrukowała mi dane stowarzyszenia, które pomaga w ewentualnej, przyszłej hospitalizacji.

Tak uzbrojona zadzwoniłam na numer centralki zajmującej się przyjmowaniem i zaklepywaniem wizyt. Po dwóch nieudanych receptach i następnych kilku dniach biegania, udało mi się skompletować potrzebne dane w odpowiedniej formie. I tu nagle się okazało, że nie, wyznaczony przez mego lekarza specjalista owszem, pracuje w tym szpitalu, ale nie, nie przyjmuje wizyt. Ale czy aby na pewno? No na pewno! Jedyny lekarz, który wizyt właśnie nie prowadzi. Ale w sumie to wszystko jedno, bo prowadzą wizyty współpracujący z tym dochtorem, więc wsio rawno kto będzie córę badał. Ok. Zaklepuję wizytę, zamawiam transport karetką (na razie to jedyny sposób, by córze zapewnić w miarę komfortowy przejazd), co wiąże się z następnym ganianiem po recepty i oświadczenia, wszystko dostaję, mam potwierdzenie wyjazdu i spokojnie już dorabiam się wrzodów żołądka i ogólnej nerwicy.

Epilog: 5 godzin jazdy, bardzo szybka wizyta u pana dochtora, który mnie zdumioną informuje, że powinnam się zapisać do podanego przez moją lekarkę specjalisty, bo on nie ma kompetencji, żeby zakwalifikować lub nie przypadek córy, pani pielęgniarka "no nie! nie wierzę! znów!", bo to nie pierwszy mój raz, w którym pan specjalista magicznie znika z listy przyjmujacych doktorów, owszem, było już zgłaszane i to nie raz, my to znów zgłosimy, a pani niech też jakiś list skargi wystosuje, no przykro, dziękujemy i do widzenia, 5 godzin jazdy.

Przyszły termin, dzięki miłej pani pielęgniarce, już na ósmego sierpnia. I to jest w sumie dobrz wiadomość.

Podróż, bezowocna w tym przypadku, zapłacona z kieszeni podatnika.

11 godzin podróży, zupełnie bezsensownej i męczącej przede wszystkim dla dzieciaka.


A pani minister zdrowia z maturą całkiem niedawno wycięła z listy refundowanych badań ponad 200 pozycji, żeby "wyeliminować marnotrawstwo".



Obyśmy żyli w ciekawych czasach...

Czy Ty na pewno mieszkach w słonecznej Italii, bo mam wrażenie, że z Polski jeszcze nie wyjechałaś.

:empatyczna taka ta moja Italia słoneczna, że czasem mam wrażenie, że spora część ludzia udaru dostała

U nas też wielu po udarach, szczególnie w służbie zdrowia, polityce i na JM.

Pewnie rzeczony specjalista liczy, że jak już ktoś szmat drogi zrobił to go jednak znajdzie i prywatnie pójdzie... A ta klinika to tylko w Milano, że nie można np strzelam w Trento pójść?

:zeus_ek nie sądzę. Nic a nic w szpitalu nie wskazywało na to, że "no ale wie pani, ja bym tak mogła, wyjatkowo, zadzwonić do pana doktora i zapytać, czy was przyjmie, wyjątkowo". Poza tym, kto przyjeżdża karetką, albo podobnym transportem, nie może sie ot tak rozjeżdżać na prawo i lewo. Są do zdania kilometry i pieczątki. Do tego lekarz, który nas przyjmował podjął się, choć bez gwarantowania czegokolwiek, że porozmawia ze znikniętym specjalistą, żeby zaoszczędzić nam etap powtórnej pierwszej wizyty.

Rozjeżdżamy się po rónych miejscach. Wózki bierzemy w Lucca, gorsety w Prato, łuski w Pistoia, do dentysty i na naprawianie wewnętrzne do Florencji, a teraz doszedł Mediolan. I to nie dla mojego widzimisię, a dzięki poradom fizjatry, to której mam duże zaufanie. Pracuje w fachu od dawna, ma wiele znajomości i wie, co gdzie jest robione dobrze. Ale jakby mnie chciała wysłać do Trento, to bym wysłała na drzewo*











*nieprawda, pokiwałabym mądrze głową, w domu wzięła coś na nadkwasotę i ciśnienie, pojojczyła, zebrała manatki i pojechała, gdzie trzeba

:oiko twarda baba

w chwilach narzeku, wystaw sobie, ze to przeciez i tak zaprocentuje

a teraz juz sobie pojde i nie bede sie 'mondrowal'

:oiko
A panu doktorowi życzyć czegoś złego czy może się jeszcze przydać i lepiej żeby był sprawny?

:paula_jasu musi być sprawny! Szczególnie ręce, no ale i nogi w sumie będą potrzebne
Ale naprawdę nie myślę, że to z jakiejś jego winy. Raczej błąd w systemie i konsekwentne powielanie połączone z ogłuszającym brakiem komunikacji.

:tempotempo w porównaniu z córą to ja mientka faja jestem

Najwyraźniej bierzemy przykład z makaroniarzy.

tl:dr

cement
z wisienka na szczycie

:uczulony że nudne, to świadczy o moim ujowym pisaniu Ale że trzy mizerne akapitki i cztery luźne zdania za długie do przeczytania... zwracam honorowo cement z wisienką

:oiko czy biurokracja w Italii nadal ma się dobrze... w końcu to oni pewne rządy wymyślili...

współczuję i życzę córce szybkiego powrotu do zdrowia...

Ostatnio do zamknięcia serwisu listowego banku (powiadomienia, kwartalne rozliczenia kont itp) i otworzenia serwisu on line musiałam podpisać trzy kopie po sześć kartek A4 każda
Wszyscy cisną na zmniejszenie biurokracji, na znalezienie nowych sposobów jej ograniczenia, a ona właśnie dzięki temu rozwija się znakomicie

Dzięki za życzenia